VAH
Başına düşen bir taş parçası gibidir hayat
Ya ölüsündür ya diri
Bir saniyene hükmedemeyecek kadar zavallı
Görevini tamamlamış bir ağacın yaprağı gibi
Ait olduğun yere uçup giderken
Kışa bırakacaksın geride kalanı
Ertesi güne kalan bir hiç
Duvarda asılı bir fotoğraftan ibaret
Dolapta duran ceket
Sahibini arayacak divane
Bir daha hiçbir bedende güzel durmayacak
Kulağın kapıdaki zil sesinde arayacak mucizesini
Geri gelmeyecek keşkelerle çınlayacak duvarlar
Bin vah sığdırılır üç beş güne
Ne ağıtlar yakılır ama
Duracak sanılır dünya
Bir daha hiçbir şey eskisi gibi olmayacak
Ahların bile söndürmeyecek yangınını
Kurulan cümlelerin manasızlığı körükleyecek
Bir zindana kapatılmak isteyecek beden
Güneş doğmasın isteyecek ruh
Gece uyuyup uyanmamak
Son damlasına kadar kullanacak gözündeki yaşı
Bu üç beş günde cehennem ateşi
Sonrası akıp giden bir hayat
Şevin SEMİZ
